‘We ondersteunen het ziekenhuis op alle fronten’

Pakistan wordt hard geraakt door het coronavirus. Bijna 275.000 mensen zijn besmet geraakt, en bijna 6 duizend mensen zijn overleden. ‘In het begin van de pandemie leek niemand hier de ernst van de situatie in te zien. Mensen in Chaman dachten dat het virus nooit hier terecht zou komen. Ze geloofden onze waarschuwingen niet, bleven handen schudden en weigerden mondmaskers te dragen. Maar het was slechts een kwestie van tijd tot het virus ook Chaman zou bereiken’, vertelt Mir over de situatie in zijn geboorteplaats. Sinds 15 maanden maakt hij hier deel uit van ons team. Begin dit jaar brak de coronapandemie uit. Toen werd alles anders.

‘Langzaam kwam het virus dichterbij. En pas toen steeds meer mensen hun dierbaren ziek zagen worden, realiseerden de mensen hier dat het menens was. We zijn hier niet onbekend met epidemieën. We hebben eerder te maken gehad met mazelen en dengue. Deze ervaring heeft ons geholpen bij het opzetten van de hulpverlening. We ondersteunen het ziekenhuis in Chaman op alle fronten. We helpen bijvoorbeeld bij de screening van patiënten. We verbeteren de watervoorziening, helpen bij het vervoeren van personeel en spullen en hebben een ambulancedienst opgezet. Daarnaast helpen we met de schoonmaak en hygiëne van het ziekenhuis.’

‘In het begin van de pandemie raakten 5 hulpverleners besmet met het virus, waardoor het hele medische team in quarantaine moest. Gelukkig hadden we in het ziekenhuis de capaciteit om het team te isoleren, en hoefden we niemand naar openbare ziekenhuizen te sturen. Ik heb er alles aan gedaan om goed voor mijn team te zorgen. Het voelde als een grote verantwoordelijkheid. Ik werd continu gebeld door ouders van de hulpverleners. Ze waren enorm bezorgd. Mede doordat in het nieuws veel aandacht is voor hulpverleners die besmet raken met het coronavirus. Er heerst sowieso veel angst. Veel artsen in Pakistan zijn bang om coronapatiënten te behandelen. En andersom zijn mensen bang om naar de ziekenhuizen te komen voor hulp. Beide uit angst om besmet te raken. Een alarmerende situatie.’

Gelukkig is het hele medische team in Chaman weer gezond. ‘Achteraf gezien was dit het perfecte leerproces voor ons’, zegt Mir. ‘Daarna wisten we precies hoe we het ziekenhuis en onze hulpverlening moesten organiseren. Ook werd extra duidelijk hoe belangrijk het is dat mensen goed geïnformeerd zijn over bijvoorbeeld hygiëne, thuis-isolatie en afstand houden. Voorlichting is een essentieel onderdeel van onze hulpverlening. Inmiddels neemt iedereen in Chaman de situatie serieus, wordt er afstand gehouden en wassen mensen regelmatig hun handen. Als mensen zich ziek voelen, blijven ze thuis. En bij ernstige klachten weten ze ons te vinden.’

‘Omdat er inmiddels zoveel patiënten zijn, hebben we een extra gebouw in gebruik genomen. In het ziekenhuis behandelen we mensen, en het andere gebouw dient in zijn geheel als isolatieruimte. Zo zorgen we ervoor dat het nergens te vol wordt, en dat mensen elkaar niet besmetten. Ook hebben we nu voldoende ruimte om kwetsbare mensen, zoals zwangere vrouwen, gescheiden te houden van andere mensen. Zo beperken we elk risico.’

‘Het is een zware tijd geweest, maar ik zie nu in dat we het echt heel goed hebben gedaan met elkaar. Nu komen artsen uit andere delen van het land zelfs naar ons toe voor advies. Er moet nog veel gebeuren. Maar het maakt me trots om te zien dat we de mensen in Chaman echt kunnen helpen.’

Onze teams in Pakistan nemen je mee in het proces van A tot Z.