Verkrachte vrouwen helpen zichzelf te herpakken

In iets meer dan een jaar tijd heeft onze kliniek Pran Men’m (vrij vertaald: ‘neem mijn hand’) in de hoofdstad Port-au-Prince bijna duizend mensen bijgestaan. Voornamelijk meisjes en vrouwen, van 1 tot 69 jaar oud. Ze zijn slachtoffer van een man die ze een rit naar huis aanbood, een inbreker of bijvoorbeeld een taxichauffeur. Maar ook binnen hun sociale kringen zijn ze niet veilig. Zo hoor ik verhalen over vriendjes, exen, een leraar, klasgenoot en familie. Waar zijn vrouwen hier nog veilig? Niemand lijkt hier te vertrouwen. De belangrijkste oorzaak van het geweld is genderongelijkheid. Ten opzichte van de vrouwen, hebben de mannen hier een sterkere positie binnen de gemeenschap.

Ons team van artsen, maatschappelijk werkers en psychologen werkt samen met lokale instanties om deze vrouwen te helpen hun waardigheid terug te krijgen, en weer een normaal leven te leiden. De gevolgen van seksueel geweld kunnen enorm groot zijn: vreselijke verwondingen, infecties zoals hiv en ongewenste zwangerschappen.

Maar naast deze fysieke gevolgen, is er ook nog het onzichtbare trauma. Verlies van waardigheid, zelfrespect en vertrouwen. In Haïti betalen jonge meisjes de hoogste prijs. Hun toekomst wordt in gevaar gebracht door seksueel geweld. Ze kunnen bijvoorbeeld worden afgewezen door hun eigen gemeenschap. Of ze raken zwanger, en moeten een kind opvoeden terwijl ze zelf nog kind zijn. Voor deze meisjes is het een stuk lastiger om uiteindelijk een partner te vinden en een normaal bestaan op te bouwen.

Hoewel culturele veranderingen tijd kosten, ben ik ervan overtuigd dat we met ons werk verschil maken. Genderongelijkheid is niet alleen hier een probleem, maar over de hele wereld. En dat moet nu stoppen. Geef je dochter een scheikundepakket en vraag de kerstman om een speelgoedkeukentje of dansschoenen voor je zoon. De verantwoordelijkheid voor de veranderingen die we willen zien in de wereld, ligt uiteindelijk bij onszelf.