Het dilemma van Ipixuna
Na 24 uur varen meren onze teams aan in Ipixuna. Onze teams zien een groot tekort aan medische basisvoorzieningen. Zo zijn er niet genoeg medicijnen en hulpverleners. Er kan niet snel gehandeld worden in een noodsituatie, zoals bij een slangenbeet. Ook de seksuele gezondheidszorg is schaars. Het rivierengebied zorgt ervoor dat de inwoners van Ipixuna voor een dilemma staan wanneer ze ziek worden. ‘Als je ernstig ziek bent, heb je twee opties: urenlang lopen naar het ziekenhuis of rechtstreeks naar de begraafplaats gaan’ vertelt Maria Rosinete Monteiro, inwoner van Ipixuna.
Bij een ernstig gezondheidsprobleem ga je naar het ziekenhuis in Portel of rechtstreeks naar de begraafplaats.Maria Rosinete Monteiro, inwoner Ipixuna
Het coronavirus: geen besmettingen, wél een risico
Tijdens de bootreis behandelen we 390 patiënten. Vaak hebben mensen last van luchtweg- en urineweginfecties of huidziekten. Het coronavirus stellen we niet vast. Wel merken we op dat er weinig bekend is over het virus. ‘Mensen zijn niet bekend met de symptomen en hoe het virus zich verspreidt’ zegt onze verpleegkundige, Ana Claudia Barreto. Tegelijkertijd is het een reëel scenario dat een van de inwoners een keer besmet raakt. Voor de inwoners van Ipixuna, die zo ver verwijderd zijn van medische zorg, ‘kan het coronavirus catastrofaal zijn’ zegt Ana.
Deze mensen hebben al lange tijd geen dokter gezien.Eduardo Rugani, arts
Voorlichting houdt ziektes op afstand
Onze bootreis staat dan ook mede in het teken van preventie. We delen mondkapjes uit en laten zien met welke maatregelen het coronavirus wordt ingedamd. ‘Het is belangrijk dat iedereen toegang heeft tot gezondheidszorg en -voorlichting. Niet alleen in de strijd tegen het coronavirus, maar om de algehele gezondheid te verbeteren’ zegt Eduardo Rugani, onze arts. De resultaten van onze consulten delen we daarom met de gezondheidsautoriteiten van Portel. Want als medische zorg ver weg is, is het essentieel om ziektes op afstand te houden.
