Stéphane Doyon
projectcoördinatorStéphane, wat is de huidige situatie?
‘In Port-au-Prince zijn buurten overgeleverd aan gewapende groepen. Sommige straten zijn gebarricadeerd, ook liggen er sluipschutters op de loer. Enkele wijken zijn verlaten. De VN schat dat zeker 18.000 mensen op de vlucht zijn geslagen. Zij schuilen bij familieleden, in scholen of kerken. De hoofdstad binnenkomen of verlaten is erg lastig nu gewapende groepen de toegangswegen naar Port-au-Prince bewaken. De criminaliteit neemt toe: er zijn overvallen en ontvoeringen.’
Waar bestaat de noodhulp uit?
‘Onze teams runnen een ziekenhuis in de wijk Tabarre. Meer dan de helft van de patiënten die we behandelen is het slachtoffer van een steek- of schietpartij. De slachtoffers komen de afgelopen maanden in golven binnen, waardoor we onze zorg zijn gaan opschalen. Naast ons ziekenhuis in Tabarre, behandelen we slachtoffers van seksueel en gender-gerelateerd geweld in Port-au-Prince en Gonaïves.’
De kogel zit nog in zijn buik. Gelukkig heeft de kogel geen vitale organen geraakt of beschadigd.Hij ligt nu in de observatiekamer en wordt goed in de gaten gehouden door onze teams.
De kogel zit nog in zijn buik. Gelukkig heeft de kogel geen vitale organen geraakt of beschadigd.Hij ligt nu in de observatiekamer en wordt goed in de gaten gehouden door onze teams.
Elke ochtend maakt het medische team van het ziekenhuis hun ochtendrondes, terwijl het nachtteam de zorg voor de patiënten overdraagt. Deze afdeling heeft 6 bedden en is bijna op volle capaciteit. De meerderheid van de patiënten op de intensive care heeft schot- of steekwonden die chirurgie en postoperatieve zorg nodig hebben.
Elke ochtend maakt het medische team van het ziekenhuis hun ochtendrondes, terwijl het nachtteam de zorg voor de patiënten overdraagt. Deze afdeling heeft 6 bedden en is bijna op volle capaciteit. De meerderheid van de patiënten op de intensive care heeft schot- of steekwonden die chirurgie en postoperatieve zorg nodig hebben.
Hoe beïnvloedt de huidige situatie het werk van onze teams?
‘Ons brandwondencentrum in Drouillard heeft de deuren moeten sluiten, omdat er buiten constant wordt gevochten. Het is er nog steeds onveilig. Vorige maand is ons team in de wijk Martissant omringd door geweld. Op de frontlinie hebben we dagenlang gewonden verzorgd. Een van onze ambulances is toen beroofd. Op 26 juni hebben we patiënten en personeel moeten evacueren toen ons gebouw onder vuur werd genomen. Helaas vormt het geweld een constante dreiging. Iedereen is bang de straat over te steken. Een van onze medewerkers is vermoord op weg naar huis van het ziekenhuis in Tabarre.’
Wat zijn de gevolgen?
‘Medische zorg wordt minder toegankelijk. Het was al niet best: particuliere zorg is er alleen voor wie het kan betalen en openbare medische faciliteiten beschikken over onvoldoende middelen. In de huidige situatie is het een uitdaging om mensen te blijven voorzien van medische zorg. Er is alleen geen garantie dat onze teams of patiënten de kliniek veilig bereiken. Nu de vraag naar medische zorg toeneemt, willen we eigenlijk opschalen. Voor nu is het openhouden van onze klinieken al uitdagend genoeg.’
