Hafiz Muhammed
artsHafiz is een arts uit India en is op missie in Nigeria.
Mijn eerste missie
In 2011 was ik bij een bijeenkomst van de ‘Association of Plastic Surgeons’ in mijn geboorteplaats in India. Daar zag ik een presentatie over het werk van Artsen zonder Grenzen waar ik heel enthousiast van werd. Direct na de presentatie ben ik naar de spreker gegaan voor meer informatie. Daarna startte ik het traject om zelf voor Artsen zonder Grenzen aan de slag te gaan. Na een paar maanden wachten en wat papierwerk mocht ik op sollicitatiegesprek komen in New Delhi. Niet lang daarna mocht ik op eerste missie. Ik was superblij!
Noma in Nigeria
Mijn missie is het noma-project in het noordwesten van Nigeria. Sinds 2014 steunt Artsen zonder Grenzen hier het noma-kinderziekenhuis in Sokoto, Nigeria. Ik ging erheen als plastisch reconstructief chirurg. Vaag kon ik me nog iets herinneren over noma, van tijdens mijn studie. Maar veel wist ik er niet meer van.
Voorbereiding
Gelukkig heeft een collega me een boekje van de 'Dutch Noma Foundation' gegeven. Het werd mijn bijbel om alles over de ziekte te weten te komen. Het is een vrij uitzonderlijke ziekte, maar in Nigeria, Tsjaad, Kameroen en de Centraal-Afrikaanse Republiek komt het helaas nog regelmatig voor. Het sterftecijfer voor noma is hoog en veel patiënten hebben hersteloperaties nodig. In het boek staan foto’s en verhalen over misvormingen in het gezicht, veroorzaakt door noma. Dat heeft me enorm geholpen. Vooral om me voor te bereiden op wat ik in Nigeria te zien zou krijgen.
Gesteund door het team
Het internationale team waarin ik terecht kwam had al veel ervaring met de behandeling van noma, wat me in het begin onzeker maakte. Maar ze hebben me juist heel erg gesteund in mijn werk, en goede adviezen gegeven. Na een tijdje verdwenen mijn angsten. Ik kreeg weer vertrouwen in mijn vaardigheden als reconstructief chirurg.
Niemand klaagt over pijn
Ik keek altijd uit naar de dagelijkse rondes over de afdeling. Vooral om te zien waar het herstellend vermogen van het menselijk lichaam toe in staat is, na een operatie. En wat me vooral verbaasde was de veerkracht van onze patiënten. Zelden hoorde je iemand klagen over pijn. Een groot contrast met de relatief gezonde patiënten die ik behandel in mijn praktijk in India.
Bedankceremonie
Ik ben ervan overtuigd dat mijn hulp als chirurg de moeite waard was. We hebben 27 patiënten behandeld. En bijna iedereen is uitstekend genezen. Op de laatste dag van mijn missie hadden de familieleden van veel van onze patiënten een bedankceremonie georganiseerd. We werden bedankt met een traditionele dansvoorstelling op de binnenplaats van het ziekenhuis. Het was een heerlijke avond en de energie van de dansers dwong zelfs de meest verlegen danser in mij om mee te doen. Ik hoop snel weer terug te mogen!
