De kraamkamer in Nigeria: een medisch noodgeval

De patiënte is eind dertig. Het is de eerste zwangerschap die ze tot dit stadium heeft volbracht, eerder had ze miskramen. ‘Dit is de eerste keer dat ik ga bevallen,’ vertelt de vrouw. ‘Vertel me alsjeblieft dat mijn baby het gaat halen.’ Veel is nog onzeker wanneer de vrouw wordt binnengebracht. De bevalling is dan al urenlang bezig. Om de bevalling thuis op gang te brengen, is er veel druk op de buik uitgeoefend. ‘Toen begon de vrouw ernstig te bloeden,’ zegt Precious. ‘Als we haar onderzoeken, zien we al snel dat de massage ervoor heeft gezorgd dat de placenta loslaat.'

‘We moeten snel handelen, maar voor een grote medische ingreep is toestemming nodig van de familie.’ De moeder, tante en echtgenoot van de vrouw twijfelen geen moment. ‘Soms moeten we eerst de urgentie van de situatie uitleggen, maar de echtgenoot riep meteen: “geef me het papier, ik teken!”’ Precious herinnert zich hoe ze de vrouw onderweg naar de operatiekamer blijven vertellen dat het goedkomt. Na de operatie schiet de vrouw vol als ze het nieuws hoort. ‘Je weet zeker dat mijn baby nog leeft?’

‘Ook al is de situatie nog zo ernstig: het is mogelijk om te helpen,’ zegt Precious. De kennis en ervaring die de verloskundige de afgelopen jaren opdeed, heeft ze doorgegeven aan verschillende vrouwen uit haar gemeenschap. ‘Ik leerde ze alles over verschillende soorten complicaties,’ vertelt Precious. ‘Ze weten nu precies wanneer ze iemand moeten doorverwijzen.’ Deze kennis kan van levensbelang zijn. In Nigeria overlijden gemiddeld 9 vrouwen op elke 1.000 bevallingen. De kraamkliniek in Jahun is 1 van de 5 plekken waar onze teams specifieke zorg voor moeders en kinderen bieden.