Malaria overwinnen met hulp van donateurs

‘Ik kwam hier om klamboes op te halen. Ik vind een klamboe om drie redenen erg belangrijk: ten eerste beschermen ze ons tegen muggenbeten als we slapen. Ten tweede beschermen ze mijn kinderen tegen vliegen als ze overdag slapen. Maar ze beschermen ons ook tegen slangen die het huis binnen kunnen komen. Eens kwam er een slang mijn huis binnen en klom op mijn bed terwijl ik sliep. Pas 's ochtends werd ik wakker en vond ik het naast me. Ik sloeg zijn kop en doodde hem. Dit was niet de eerste keer: het gebeurt vaak en meestal 's nachts. Ik weet wat malaria is. Mijn driejarige zoon kreeg malaria. Hij kreeg blaasjes rond de mond, had hoge lichaamstemperatuur en klaagde over gewrichtspijn. Ik bracht hem naar de kliniek in Maruwa,' vertelt Ng'abolo Toitoi.

‘Mijn zoon werd gisteren ziek. Hij had een hoge lichaamstemperatuur, klaagde over hoofdpijn en moest veel overgeven. Vanochtend ben ik naar de kliniek gelopen. De medici hebben wat tests uitgevoerd, stuurden ons hierheen voor medicijnen. Dit is niet de eerste keer dat ik hier kom voor medische zorg. Mijn oudste zoon werd onlangs ziek en is hier behandeld. Deze kliniek maakt een groot verschil. Als onze kinderen ziek worden, rennen we naar de kliniek. Iets waar we vroeger niet aan zouden denken,’ vertelt Kondit Akuer.

‘Muggen zijn een plaag. We kunnen nauwelijks slapen ‘s nachts. Ik ben zo blij en dankbaar dat deze mensen ons klamboes geven. Al jaren zie ik de gevolgen van malaria. Vorige maand had mijn zoon nog malaria. Ik bracht hem naar de kliniek, waar ze zijn bloed testten en ontdekten dat hij malaria had. We kregen wat medicijnen en mochten daarna weer naar huis. Na een week was hij weer beter. Ook toen ik zelf malaria had ben ik behandeld in de kliniek. Voordat Artsen zonder Grenzen kwam, gebruikten we traditionele kruiden en andere genezingsmethoden als we ziek werden. Soms werkte het, andere keren moesten we de pijn lang verdragen.’

‘Mijn zoon is nu al drie keer ziek geweest in de afgelopen twee weken. De eerste keer waren we nog in Pibor toen hij hoge koorts kreeg en donkergele urine had. We gaven hem wat lokale medicatie omdat er geen kliniek in de buurt was. Hij knapte op, maar werd enkele dagen later weer ziek. We konden niks doen, maar hij herstelde op eigen kracht. Gisteren werd hij weer ziek en had hij vergelijkbare symptomen. Mijn buren vertelden me over de kliniek van Artsen zonder Grenzen. Dus toen heb ik twee uur gelopen om hem te laten behandelen. Ik weet nog niet wat hem mankeert. Afgaande op zijn symptomen moet het malaria zijn,’ vertelt Thamuto Nyikcho.