Kinderen die niet meer praten

Er zijn zo’n 5.000 kinderen in het Moria-kamp, dat is de helft van alle mensen die in het kamp. 747 minderjarigen zijn er zonder een volwassene die voor hen zorgt. Zij hebben dus geen ouder, tante, oom, oma of opa of andere voogd die hen kan beschermen en beslissingen voor hen kan nemen. De meeste kinderen slapen op stukken karton op de grond. Of ze delen tenten of vrachtcontainers met mensen die ze niet kennen. Dekens creëren een miniem stukje privacy.

‘Kinderen hebben nachtmerries. Ze durven niet uit hun tenten te komen en trekken zich terug van het leven in het kamp. Er zijn kinderen die niet meer praten. Om blijvende psychologische schade te voorkomen, moeten deze kinderen onmiddellijk uit het Moria-kamp, van Lesbos af, worden weggehaald.’

Er zijn kinderen die ernstig verwond zijn door bommen of tijdens aanvallen door rebellen. Ze hebben gruwelijkheden gezien of andere traumatische ervaringen. En kinderen met ziekten: hartproblemen en epilepsie bijvoorbeeld, die daarom psychisch in de knel komen. De situatie in het kamp zorgt alleen maar voor nieuwe trauma’s.

3 kinderen die zelfmoord hebben geprobeerd te plegen, 17 die waarschijnlijk zichzelf hebben geprobeerd te verminken. Paniekaanvallen, herbelevingen van traumatische ervaringen. Dat zijn enkele voorbeelden van de problemen van kinderen die wij in juli en augustus op gesprek hebben gehad. 73 kinderen hebben we naar het ziekenhuis doorverwezen voor behandeling door een psychiater. Van die kinderen waren er 10 tussen de 2 en 6 jaar oud.