‘Oorlog raakt iedereen, vooral moeders en kinderen’

‘Het is voor veel mensen in Taiz lastig om een ziekenhuis te bereiken. Zeker voor diegenen die op het platteland of in de meest getroffen gebieden wonen. Na 4 jaar oorlog is de infrastructuur namelijk compleet geruïneerd en hebben mensen amper nog geld. Oorlog raakt iedereen, maar we zien vooral veel sterfgevallen onder moeders en kinderen. Zwangere vrouwen, van wie de bevalling al is begonnen, arriveren vaak veel te laat bij het ziekenhuis. Sommigen doen er uren over om ons te bereiken.’

‘Een vrouw vertelde mij dat zij er 4 uur over had gedaan om het dichtstbijzijnde ziekenhuis te bereiken. Haar baby was bekneld geraakt tijdens de bevalling. Om het ziekenhuis te bereiken moesten zij en haar man langs verschillende controlepunten en door nauwe steegjes. Haar man vertelde mij hoe bang hij was zijn vrouw te verliezen. Ze bloedde hevig en de reis leek eindeloos te duren.’

‘Wij zijn een van de weinige internationale organisaties die werkzaam zijn in Taiz. In de stad ondersteunen we drie ziekenhuizen, elk met een eigen specialisme. In een ziekenhuis bieden we verloskundige zorg, het tweede is een kinderhospitaal. Dan is er nog het traumaziekenhuis, waar gewonden worden behandeld. Al deze zorg is gratis.’

‘In het verloskundig ziekenhuis in Taiz-Stad worden maandelijks zo’n 350 baby’s geboren. In ons moeder-en-kind ziekenhuis in de wijk Houban, aan de andere kant van de frontlinie, worden er zelfs zo’n 1.000 baby’s per maand ter wereld gebracht. Op basis van de grootte van de bevolking in de regio, zou dat aantal veel hoger moeten liggen. Het is overduidelijk dat de beschikbare verloskundige zorg hier onvoldoende is.’

‘Taiz-Stad – en de provincie Taiz in zijn geheel – heeft meer hulp van internationale organisaties nodig. Er moeten meer medisch specialisten in de ziekenhuizen hier komen werken om meer mensen te redden. Het feit dat er in de afgelopen 4 jaar steeds teams van ons in Taiz gewerkt hebben, laat zien dat dat mogelijk is. We weten dat hulpverlenen in Taiz een uitdaging is. De stad is verdeeld tussen een aantal gewapende groeperingen, er is een frontlinie vlakbij waar we werken en er zijn gewapende mannen die mensen tegenhouden als ze naar een kliniek proberen te komen.’

‘Alleen al Taiz-Stad bereiken is moeilijk. Het front blokkeert de belangrijkste weg, waardoor je over smalle bergweggetjes moet reizen. Het is moeilijk, maar nog wel mogelijk. Voor het conflict konden mensen uit Houban - een buitenwijk van Taiz - binnen 10 tot 20 minuten bij een ziekenhuis zijn. Nu duurt het wel 6 tot 7 uur. De meeste mensen gaan daarom liever naar de aangrenzende provincie lbb. Daarvoor moet je ook over bergweggetjes en langs talloze controlepunten. Aan de kant van Houban van het front zijn geen overheidsziekenhuizen. Wij zijn daar de enige organisatie die gratis medische zorg biedt. En dat voor bijna 150.000 mensen.’

‘Ik werd vooral geraakt door het verhaal van een hoogzwangere vrouw in Houban. Ze was van ver gekomen en had veel geld uitgegeven om ons moeder-en-kindziekenhuis te bereiken. Geld dat haar familie van buren had moeten lenen. Eenmaal aangekomen hoorde ze dat er geen plek meer voor haar was in het ziekenhuis met 130 bedden. Voor onze medewerkers zijn dit erg emotionele momenten, een zwangere vrouw weg te moeten sturen die onze hulp zo hard nodig heeft. Uiteindelijk hebben we die dag toch nog plek gevonden, zodat ze veilig in het ziekenhuis kon bevallen. Helaas lukt dat niet altijd.’

‘Nog steeds worden overal in Jemen ziekenhuizen, gezondheidsfaciliteiten, ambulances en medisch personeel aangevallen. Gewapende groeperingen doen er alles aan om te voorkomen dat mensen medische zorg krijgen. Dit is onacceptabel.’

‘De strijdende partijen in het land moeten de neutraliteit van gezondheidsfaciliteiten, ambulances en medisch personeel respecteren. We roepen alle strijdende partijen op om het internationale humanitaire recht te respecteren, hulpverleners toe te staan hun werk te doen en de bevolking van Jemen toegang te geven tot zorg.’