'Ik heb ervaren wat ebola teweeg brengt'

Als verpleegkundige heb ik zelf aan de bedden van ebolapatiënten gestaan. Ik heb ervaren wat de ziekte teweegbrengt. Het is heel verdrietig om te zien dat mensen in Congo dit nu moeten doormaken. Helaas zijn al 1.600 mensen gestorven aan ebola en elke week komen er 75 tot 100 nieuwe ebolapatiënten bij.

We zijn in Congo heel actief om de ziekte te bestrijden. We hebben ebolacentra opgezet waar we mensen opnemen die mogelijk zijn besmet met het virus.

Ik merk dat het ontzettend belangrijk is om de bevolking te betrekken en hun zorgen te begrijpen. Daarom gaan we met de mensen in gesprek, want er is nog veel onbegrip over ebola. Veel Congolezen gaan bij de eerste symptomen bijvoorbeeld eerst naar een traditionele genezer, lokale apotheek of gebedsgenezer. Daardoor wordt de ziekte soms te laat herkend.

Vorige week is voor het eerst een patiënt met ebola aangetroffen in de miljoenenstad Goma. Dat baart me natuurlijk grote zorgen.

We bereiden ons in Goma al bijna een jaar voor op een mogelijke uitbraak van ebola. We zijn een kleine ebolakliniek gestart in het provinciale ziekenhuis. Ook bouwen we nu een groot ebolacentrum met plek voor 72 bedden. Daar kunnen deze week de eerste patiënten opnemen.

Deze uitbraak van ebola in het noordoosten van Congo is eigenlijk een noodsituatie in een noodsituatie. Al jaren sterven kinderen in de regio aan malaria en de mazelen, er is een hoge moedersterfte en in de regio woedt een conflict. Daaroverheen komt nu ook nog eens deze ebola-uitbraak.

In al deze tragiek wil ik u ook vertellen dat er wel degelijk zonnestraaltjes zijn. Zelden ontmoet je zulke warme, hartelijke en optimistische mensen als in Congo. Ondanks alles zijn ze niet vergeten hoe te lachen en te dansen. Bovendien is Congo een prachtig land. Dat wil ik zeker niet onvermeld laten.