Waarom mensen in Idlib met een schuin oog kijken naar het weer

De meeste van de gevluchte families komen uit het zuiden van Idlib, op de vlucht geslagen voor het militaire offensief van de Syrische regering. Verschillende ziekenhuizen in het zuiden van Idlib zijn beschadigd door de bombardementen en gesloten. Waaronder ook het Maarat al Numan ziekenhuis, het grootste ziekenhuis in de regio. De ziekenhuizen in het noorden van Idlib kunnen de grote toestroom van patiënten niet aan. Onze teams ondersteunen verschillende ziekenhuizen in het noorden met medische benodigdheden en rijden we rond met mobiele klinieken.

In het noorden van Idlib bieden onze teams medische zorg met 4 mobiele klinieken. Deze rijden per toerbeurt naar 15 verschillende officiële kampen, maar ook de informele kampen worden bezocht. Per maand voeren zij rond de 4.500 medische consulten uit. Ongeveer de helft van de patiënten zijn kinderen jonger dan 15 jaar.

Veel van de patiënten die we spreken hebben te maken met psychologische trauma’s. Daarnaast moet een groot deel van de patiënten eigenlijk worden doorverwezen naar een ziekenhuis voor behandeling. Deze mensen hebben oorlogsverwondingen die geïnfecteerd zijn of het betreft mensen die chronisch ziek zijn en al heel lang geen medicijnen hebben gehad. De Turkse grens is echter gesloten voor Syriers, alleen de echt kritische medische gevallen worden toegelaten.

Een van onze logistieke medewerkers sprak een man bij het uitdelen van winterspullen in het kamp. ‘Ik vroeg hem naar zijn plannen, hoe het nu verder moet. Zijn stem brak terwijl hij mij vertelde dat hij hoopte dat dit echt de laatste keer zou zijn dat hij en zijn familie moeten vluchten. Ik was er stil van, wat zeg je tegen zo iemand?’

Hoe meer mensen de kampen binnenstromen hoe meer we moeten doen om de situatie onder controle te houden. De diensten van onze mobiele klinieken hebben we uitgebreid. Ze delen nu ook dekens, brandstofbriketten en andere winterbenodigdheden uit. Daarnaast zijn onze water-en-sanitatie-specialisten druk bezig met het graven van nieuwe latrines in de informele kampen. Ook wordt er hard gewerkt om ervoor te zorgen dat iedereen toegang heeft tot schoon drinkwater.

Ondanks alle uitdagingen die deze mensen moeten doormaken geven zij nog steeds de voorkeur aan koud en regenachtig weer boven zonnig en helder. Waarom? ‘Ondanks de winterse temperaturen vertellen mensen ons dat ze bang zijn voor de zon. Ze zien het als een slecht teken, want de bombardementen vinden altijd plaats bij zonnig en helder weer. Het is dan ook niet gek dat de mensen liever bewolkt, koud en regenachtig weer willen.’ Heel anders dan hoe wij in Nederland kijken naar het weer.

En de weersvoorspelling voor de komende dagen in het noorden van Idlib? Helder. Helder en zonnig….