Xavier Kernizan
Orthopedisch chirurg'Ik voelde de straat beven'
‘Ik was in de ochtend op weg naar het traumacentrum in Tabarre, toen ik de straat plotseling voelde beven. In eerste instantie dacht ik niet direct aan een aardbeving, maar toen ik kort daarna foto’s binnenkreeg op mijn telefoon wist ik dat het niet goed was.
In een chatgroep van Artsen zonder Grenzen zijn we toen direct begonnen met het organiseren van onze noodhulp. Ik stelde me als orthopedisch chirurg direct beschikbaar. Enkele uren later waren we onderweg met een team naar de stad Les Cayes.
De eerste nacht in Les Cayes
De verwoesting in Les Cayes deed me terugdenken aan de aardbeving van 2010. Overal puin op straat en ingestorte huizen en gebouwen. Ik was onder de indruk. Veel wegen waren onbegaanbaar. De eerste nacht brachten we door in Les Cayes. De volgende ochtend vertrokken we vroeg naar de afgelegen stad Jérémie. Een van onze collega’s bleef achter en is direct aan de slag in de operatiekamer van het lokale ziekenhuis.
Helikopter naar Jérémie
Onderweg naar Jérémie bleek de weg te zijn geblokkeerd door een aardverschuiving. Er was geen doorkomen aan met de auto. We hebben foto’s gemaakt en andere organisaties gewaarschuwd dat deze route geen optie was. Met het team zijn we vervolgens teruggereden naar Les Cayes. Vanuit hier zijn we met een helikopter naar Jérémie gevlogen.
De komende dagen verwacht ik dat nog meer gewonden uit afgelegen gebieden hun weg naar het ziekenhuis weten te vinden.Orthopedisch chirurg Xavier Kernizan
Binnen 48 uur ter plaatse
Minder dan 48 uur na de aardbeving kwamen we aan in Jérémie. Het personeel van het Saint Antoine-ziekenhuis had buitengewoon werk verricht met minimale middelen en mankracht. Patiënten waren al schoongemaakt en hun wonden ontsmet. Sommigen hadden zelfs al spalken gekregen om gebroken botten te fixeren. We konden direct aan de slag.'
36 operaties uitgevoerd
In minder dan een week heeft ons team 54 patiënten behandeld met verwondingen opgelopen door de aardbeving. ‘Op zondag had ik 4 mensen op mijn operatietafel, maandag 9 en de dagen erna 10 tot 12 per dag. In totaal zijn er tot nu toe 36 mensen geopereerd, anderen kregen gips of zijn gespalkt. We stoppen meestal pas met opereren rond middernacht. Om zo het maximaal aantal patiënten te kunnen helpen. De komende dagen verwacht ik dat er nog meer mensen uit afgelegen gebieden het ziekenhuis bereiken en geopereerd moeten worden aan hun verwondingen. Ook voor hen zullen we er zijn.’