Gevlucht naar de jungle
Ondertussen werd zijn familie afgeperst door de smokkelaars. De Rohingya werden mishandeld totdat hun familieleden geld zouden sturen. Wie geen geld opleverde, werd vermoord. Shor Muluk had geen geld meer en was bang dat hij het niet zou overleven. Daarom besloot hij te ontsnappen. Hij wachtte tot het donker werd en vluchtte de jungle in, waar hij wekenlang ronddwaalde zonder te weten waar hij heen liep.
Geen geld voor een slaapplek
Op de een of andere manier bereikte hij Maleisië, waar hij werd opgenomen door een Rohingya-familie. Hij kreeg een onofficiële baan in de bouw. Maar door verwondingen aan zijn been, opgelopen in Thailand, hield hij het zware werk niet vol. ‘Toen kon ik geen onderdak meer betalen’, vertelt Shor, die nu afhankelijk is van giften van anderen. 'Ik slaap waar ik kan. Ik probeer zo goed als ik kan te overleven.’
Rohingya-vluchtelingen in Maleisië
Shor Muluk is slechts een van de 177.690 geregistreerde vluchtelingen en migranten in Maleisië. De meeste van hen komen uit Myanmar en ongeveer 97.750 van deze mensen zijn Rohingya-vluchtelingen. Met elkaar vormen ze de grootste groep gevluchte mensen in het land. De Rohingya zijn sinds de jaren negentig naar Maleisië gekomen om te ontsnappen aan geweld door discriminatie.
Medische zorg voor kwetsbare mensen
Om deze kwetsbare mensen te helpen, bieden wij sinds 2015 medische en psychosociale zorg aan de Rohingya en andere vluchtelingen in de Maleisische staat Penang. Dat doen we in mobiele klinieken, en in een vaste kliniek in de wijk Butterworth, waar veel vluchtelingen wonen.
Leven in angst
In Maleisië worden vluchtelingen beschouwd als illegalen. Elk moment lopen ze het risico te worden opgepakt. Wel kunnen ze zich inschrijven bij de VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR. Maar ook daar kunnen ze niet op veel hulp rekenen. Legaal werken is geen optie en de toegang tot onderwijs is beperkt. Hetzelfde geldt voor zorg en andere sociale voorzieningen. Daardoor leiden de Rohingya een teruggetrokken bestaan, uit angst voor arrestatie of zelfs uitzetting. Zelfs in geval van nood gaan ze liever niet naar het ziekenhuis, voor het geval ziekenhuispersoneel ze meldt bij de immigratiediensten.
Gevangen in een vicieuze cirkel
‘Om te overleven worden veel vluchtelingen gedwongen banen te zoeken in het zwarte circuit. Bijvoorbeeld in de bouw of op het land’, zegt Beatrice Lau, onze landencoördinator in Maleisië. Ze lopen het risico uitgebuit, afgeperst of onderbetaald te worden. Ook arbeidsongevallen komen vaak voor. ‘Mensen zonder papieren in Maleisië zitten gevangen in een vicieuze cirkel, waarvoor ze betalen met hun fysieke en mentale gezondheid’.
