Muriel Boursier
projectcoördinator in JemenConstant hoesten
‘Hamdi is nog geen 2 jaar oud, maar dit is al de tweede keer dat hij wordt binnengebracht in ons ziekenhuis in Abs,’ vertelt Muriel. ‘De eerste keer was hij 5 maanden oud. Nu, ongeveer een jaar later, is hij wederom zwaar ondervoed en heeft hij een longontsteking opgelopen. Zijn oogleden zijn gezwollen, hij moet constant hoesten en heeft problemen met zijn ademhaling. Hamdi en zijn familie leven in een land wat al 6 jaar in oorlog is. Hij weet niet beter.
Alleen al dit jaar hebben onze teams ruim 100 kinderen behandeld in de ondervoedingskliniekMuriel Boursier
Ernstige ondervoeding
Het verhaal van Hamdi is geen uitzondering. Hij is een van de ruim 100 kinderen die onze teams, alleen al dit jaar, hebben behandeld in de speciale ondervoedingskliniek. De meeste van hen zijn niet ouder dan 5 jaar. Het aantal patiënten in de kliniek is met 41% toegenomen in vergelijking met dezelfde periode vorig jaar. Zorgwekkend, ook omdat ondervoeding kinderen blootstelt aan een heleboel andere ziekten, die dodelijk kunnen zijn als ze niet behandeld worden.
We mogen de kinderen die we in het Abs ziekenhuis behandelen niet vergeten. Onze teams blijven zich inzetten voor de mensen in Jemen. Ook, of misschien wel juíst, als de ramp die zich hier voltrekt niet zichtbaar is voor de rest van de wereld,Muriel Boursier
6 jaar durende oorlog
De oorzaak van de ondervoeding ligt voor een groot deel bij de oorlog. De economie in het land is volledig platgelegd. Veel mensen hebben geen baan meer, waardoor ze geen eten kunnen kopen om hun familie te voeden. Ook is er beperkt medische zorg beschikbaar. En dat terwijl de prijzen juist blijven stijgen. Veel families zijn voor voedsel afhankelijk van humanitaire hulp. Artsen zonder Grenzen werkt al 5 jaar in het Abs district. We werken aan meer consistente zorg voor ondervoede kinderen. Helaas is het aantal ondervoede kinderen vaak groter dan de capaciteit van onze ondervoedingskliniek.
We mogen Jemen niet vergeten
De mensen in Jemen staan aan de afgrond. Sinds de start van de oorlog zijn rond de 233.000 mensen vermoord. Miljoenen mensen zijn op de vlucht binnen de eigen landsgrenzen. Infrastructuur en de gezondheidszorg zijn ingestort. Het kan zo niet langer. We mogen de kinderen die we in het Abs ziekenhuis behandelen niet vergeten. Onze teams blijven zich inzetten voor de mensen in Jemen. Ook, of misschien wel juíst, als de ramp die zich hier voltrekt niet zichtbaar is voor de rest van de wereld,’ besluit Muriel.