Gevangen in een cyclus van geweld

In het vluchtelingenkamp van Rhoe verblijven tienduizenden mensen die noodgedwongen hun huis hebben verlaten. Een van die mensen is Suzanne een 52-jarige boerin. Suzanne heeft met haar eigen ogen gezien hoe gewapende groepen haar buren aanvielen. Suzanne heeft gezien hoe haar buren worden vermoord met enorme kapmessen. Ze weet net op tijd te vluchten met haar drie kinderen. De familie heeft niets bij zich bij aankomst in het kamp in Rhoe. ‘Omdat er nauwelijks te eten is, zijn we al ziek sinds we hier zijn,’ vertelt ze.

‘De behoeften in het vluchtelingenkamp zijn enorm,’ vertelt Benjamin, een van onze artsen in de stad Drodro. De afgelopen tijd hebben we 800 consulten per week gehouden. Onze verloskundigen ondersteunen wekelijks zo’n 35 bevallingen. Ook bieden we psychologische zorg aan slachtoffers van fysiek en seksueel geweld. Veel mensen hebben soortgelijke ervaringen als Suzanne. Beelden die je niet zomaar vergeet.

Ook geven onze teams voorlichting over verschillende ziektes die via water worden overgedragen, zoals diarree, cholera en tyfus. Deze ziektes kunnen zich razendsnel ontwikkelen bij slechte hygiënische omstandigheden. Dat geldt net zo goed voor malaria of ondervoeding. Levensgevaarlijk voor kinderen. Het verbeteren van deze omstandigheden heeft grote prioriteit. Onze teams zorgen voor de aanleg van drinkwaterpunten en toiletten. Ook geven we voorlichting over deze ziektes. We proberen patiënten zo vroeg mogelijk op te sporen. Als de ziektes tijdig worden vastgesteld, is de overlevingskans groter.

Hoewel het nu rustiger lijkt, is het gevaar voorlopig niet geweken. ‘Het geweld stopt niet zomaar. De mensen achter de gewapende groepen zijn te lang verwaarloosd,’ licht projectcoördinator Davide toe. Onze teams houden de situatie nauwlettend in de gaten en passen daar, indien mogelijk, onze activiteiten op aan. In delen van de provincie is het zo onveilig dat onze teams hun werk niet kunnen doen. Zo is de stad Drodro deels verwoest. We hebben noodgedwongen ons werk in het ziekenhuis van de stad gestaakt. Een onhoudbare situatie, volgens Davide. ‘De Congolese overheid en de internationale partners moeten ingrijpen. Als deze vicieuze cirkel niet wordt doorbroken, blijven er doden en gewonden vallen.’