Coronavirus in Congo: ‘We houden ons hart vast’

‘Mijn werk is om het medische team en het hele project te coördineren. We ondersteunen een aantal ziekenhuizen en gezondheidsposten. Ik ben een manusje van alles en zorg ervoor dat het medisch personeel hun werk kan doen. In dit project zijn dat zo’n 500 hulpverleners.’

‘Ik ben half maart terug naar DR Congo gegaan, omdat we dachten dat het binnen een paar weken helemaal los zou gaan. Maar op de een of andere manier heeft het coronavirus zich in Afrika veel langzamer verspreid dan we verwacht hadden. Pas de laatste paar weken zien we een toename van coronapatiënten in Bukavu. Dat is de hoofdstad van Zuid-Kivu.’

‘Het is zo moeilijk te voorspellen hoe de corona-pandemie (COVID-19) zich gaat ontwikkelen in het land. In Congo leven er niet heel veel oude mensen. En al helemaal geen mensen met obesitas. Dat is het voordeel van het nadeel. Maar het is ook een bevolking die al heel veel ziektes heeft overleefd. Kort geleden nog een mazelenepidemie en een ebola-epidemie. Ook hebben we het malariaseizoen net achter de rug. Het is een hele sterke bevolking. Maar ook een bevolking die niet genoeg gevoed is en weinig gezondheidszorg heeft. Dus niemand durft het eigenlijk te voorspellen. We houden ons hart vast.’

‘Om mijn werk goed uit te voeren ga ik in gesprek met de rebellengroepen. Het belangrijkste is dat we beschermd worden in het gebied waar we werken. Ik heb contact met ze om uit te leggen wie wij zijn en wat we doen. Ik vertel ze dat het ook in hun belang is dat we er zijn, omdat we medische zorg geven aan iedereen die dit nodig heeft. Net als in Arabische landen hebben ze ook in Afrikaanse landen veel meer respect voor ouderen. Dus dat komt goed van pas tijdens zo’n overleg.’

‘Er is heel veel wantrouwen rond het coronavirus. Dit komt omdat we al een tijdje waarschuwen maar er nu nog weinig van te zien is. Er zijn ook veel mensen bang dat het vaccin getest gaat worden op de mensen in Congo. En ze als proefkonijnen behandeld gaan worden. Nog een nieuwe ziekte waarvan men hoort dat het over de hele wereld heerst, ja dat creëert angst.’

Om de angst bij de mensen weg te nemen, produceren we veel radioberichten om te informeren. We sturen teams de dorpen in om voorlichting te geven aan de bevolking. Omdat we vanwege het coronavirus geen grote bijeenkomsten kunnen organiseren, is dat een stuk lastiger geworden.

We hebben een groot ziekenhuis gebouwd met 260 bedden. En de school daarnaast staat leeg, dus die hebben we omgebouwd tot een coronakliniek. Maar dit gaat niet genoeg zijn als het virus zich door het hele land heeft verspreid.