1 jaar Rohingya-vluchtelingencrisis in Bangladesh

De Rohingya zijn een stateloze etnische groep, waarvan de meerderheid moslim is. Zij leven al eeuwenlang in het grotendeels boeddhistische Myanmar.

In de afgelopen tientallen jaren zijn honderdduizenden Rohingya voor aanhoudend geweld en vervolging naar buurlanden gevlucht, over land of per boot. Nadat eind augustus 2017 de zogenaamde ‘opruimingsoperaties’ van het Myanmarese leger begonnen, vluchtten nog eens meer dan 706.000 Rohingya naar Bangladesh. Op basis van eigen onderzoek schat Artsen zonder Grenzen dat tenminste 6.700 Rohingya in de Myanmarese deelstaat Rakhine tussen 25 augustus en 24 september 2017 zijn vermoord. Onder hen bevonden zich 730 kinderen jonger dan 5 jaar.

Rond de plaats Cox’s Bazar ligt een aantal vluchtelingenkampen. In totaal verblijven daar 919.000 Rohingya-vluchtelingen. Het Kutupalong-kamp is het grootste vluchtelingenkamp ter wereld, er leven ongeveer 626.000 mensen.

Omdat Rohingya-vluchtelingen geen officiële vluchtelingenstatus hebben, krijgen ze geen medische zorg van de overheid. Ook is het hen niet toegestaan te werken en hun kinderen mogen niet naar school.

We werken in Bangladesh al sinds 1985. Daardoor konden we na het uitbreken van het geweld meteen de noodzakelijke medische zorg bieden en onze teams snel uitbreiden. Op dit moment bieden we hulp met ruim 2.100 medewerkers rond Cox’s Bazar. Sinds 2009 heeft Artsen zonder Grenzen een kliniek in de buurt van het Kutupalong-kamp. We bieden daar uitgebreide basis- en spoedeisende zorg, naast ziekenhuiszorg met laboratoriumcapaciteit. Die zorg is beschikbaar voor Rohingya-vluchtelingen en de lokale gemeenschap. In de hele regio hebben we 4 ziekenhuizen en een kliniek speciaal voor uitbraken, 4 gezondheidscentra en 9 hulpposten. Daarnaast geeft Artsen zonder Grenzen psychologische hulp aan slachtoffers van (seksueel) geweld.

In de vluchtelingenkampen zijn de gezondheidsrisico’s groot. De vluchtelingen leven in slechte omstandigheden, vaak in hutten die gemaakt zijn van bamboe en plastic. Er is te weinig schoon water en er zijn open riolen. We zien patiënten met luchtweginfecties, diarreeziekten en huidaandoeningen. Ook kregen we te maken met de grootste uitbraak van difterie ter wereld in tientallen jaren. Door vies water is besmetting met de E.colibacterie eveneens een zorg.

Veel vluchtelingen zijn niet gevaccineerd tegen ziekten als cholera, difterie en mazelen. Samen met de lokale autoriteiten werken we aan een vaccinatieprogramma.

Artsen zonder Grenzen geeft niet alleen medische hulp. Onze water-en-sanitatie-specialisten werken bijvoorbeeld aan betere hygiënische omstandigheden in het kamp. Schoon drinkwater is daarbij van levensbelang. In het Kutapalong-kamp verzorgen we voor zo’n 150.000 mensen schoon drinkwater. Het gaat daarbij om ruim 1,3 miljoen liter water per dag.

De water-en-sanitatie-specialisten gaan te voet het kamp in om het grondwater te testen en het terrein te bekijken. Zo bepalen ze waar ze putten kunnen slaan en latrines kunnen plaatsen. Onze specialisten hebben 335 waterputten aangelegd. In 2017 plaatsten we meer dan 1.700 latrines.

De crisis in Myanmar is nog niet voorbij en nog steeds komen er vluchtelingen naar Bangladesh. Ze blijven helaas volledig afhankelijk van hulp, omdat ze niet mogen integreren in Bangladesh en dus niet kunnen werken of naar school kunnen. Onze grote zorg is dat deze vluchtelingen vergeten worden en hun eerste levensbehoeften daarmee in gevaar komen.

Er zal ook de komende tijd veel hulp nodig zijn, en daarom blijft Artsen zonder Grenzen actief in het gebied. Steun ons met een donatie en deel onze verhalen op social media. Het is belangrijk dat we de Rohingya-vluchtelingen niet vergeten!