Maleisië

Een patiënt heeft een consult in onze mobiele kliniek. Met behulp van een vertaler kan de patiënt goed uitleggen waar ze last van heeft.

Een verpleegkundige meet de bloeddruk van een patiënt in onze mobiele kliniek.

Vithya is de apotheker bij onze kliniek in Penang. Ze is verantwoordelijk voor het uitdelen van medicijnen aan de patiënten die onze kliniek bezoeken.

Mohammad (27) vluchtte met zijn ouders uit Myanmar toen hij nog maar 3 jaar oud was. Hij woonde 20 jaar in een vluchtelingenkamp in Cox’s Bazar, Bangladesh. In 2015 besloot hij naar Maleisië te reizen om werk te zoeken en zijn gezin te onderhouden. Zijn boottocht vanuit Bangladesh zou 7 dagen duren, maar hij bracht drie maanden op zee door. Uiteindelijk in Maleisië werd hij 15 maanden in een detentiecentrum geplaatst. In 2017 kon hij vluchtelingenpapieren verkrijgen. Nu werkt hij in een café dat wordt bezocht door de Rohingya-gemeenschap in Penang. Sinds zijn aankomst in Maleisië heeft hij zijn familie niet meer gezien.

Sawkina (27) is Rohingya en hoewel ze geboren en getogen is in Maleisië, heeft geen recht op de Maleisische nationaliteit. Als gescheiden vrouw in een conservatieve samenleving moet ze op zichzelf vertrouwen. Ze heeft de vluchtelingenstatus van de VN gekregen. Maar een gebroken been als gevolg van een verkeersongeval heeft haar wekenlang verhinderd om te werken.

Gura (52) komt uit Rakhine, Myanmar. In 2012 heeft het Birmese leger zijn dorp afgebrand. Veel mensen zijn overleden en talloze zijn gewond geraakt. Uit angst voor zijn leven gebruikte hij zijn spaargeld om met zijn vrouw en drie kinderen om het land te ontvluchten. In Thailand vroegen de smokkelaars hem voor meer geld, maar hij had niets meer over. Hij werd met mishandeld en belandde in het ziekenhuis. Daar werd hij gearresteerd en in een detentiecentrum geplaatst. Na 3 maanden in detentie kon hij eindelijk naar Maleisië waar hij werk vond in de bouw.

Dildar (28) is in 2010 gevlucht uit Rakhine, Myanmar. Hij leende zijn familie geld om zijn reis naar Maleisië te betalen. Maar die reis was vol gevaren. Hij en 170 passagiers waren 20 dagen op zee gestrand door een motorprobleem. Zijn smokkelaars sloegen hem en drongen tweemaal de afgesproken prijs af. Na aankomst in Maleisië vond hij een baan in een theewinkel. Zijn Indiase baas waardeert Dildar en ziet hem als een modelmedewerker die zeven dagen per week werkt.

Fatima (22) is een van de weinige vrouwen die in de landbouw werkt. Ze plukt en bundelt trossen spinazie, die vervolgens op markten worden verkocht. Ze houdt niet echt van haar werk, maar het levert een klein salaris op en geeft haar een basisonderkomen om bij haar vader, echtgenoot en kinderen te wonen.

In 2016 vluchtte de 50-jarige Shor Muluk voor het geweld tegen de Rohingya. Hij woonde in de staat Rakhine, Myanmar. Shor betaalde smokkelaars om hem naar Thailand te brengen en moest zijn vrouw en drie kinderen achterlaten. Op de een of andere manier bereikte hij Maleisië, waar hij werd opgenomen door een Rohingya-familie. Hij kreeg een onofficiële baan in de bouw. Maar door verwondingen aan zijn been, opgelopen tijdens de reis hield hij het zware werk niet vol. ‘Toen kon ik geen onderdak meer betalen’, vertelt Shor, die nu afhankelijk is van giften van anderen. 'Ik slaap waar ik kan. Ik probeer zo goed als ik kan te overleven.’