Zorg uitgebreid voor asielzoekers aan Mexicaans-Amerikaanse grens

De situatie aan de grens is verslechterd, omdat de VS nu nog maar een beperkt aantal asielverzoeken per dag in behandeling neemt. In de grensplaats Matamoros bijvoorbeeld zijn daardoor asielzoekers uit landen als Venezuela en El Salvador bij een grensbrug gestrand. Ze verblijven in een geïmproviseerd kamp. Er zijn daar primitieve toiletten en douches geïnstalleerd, maar onze teams zien nog steeds hoe slecht de sanitaire omstandigheden zijn. We hebben onze medische activiteiten daarom uitgebreid.

‘We hebben we een team met een arts, psychologen en sociaal werkers ter plekke’, zegt onze projectcoördinator voor Noord-Mexico Anneli Droste. ‘Ze behandelen angst en posttraumatische stress – de gevolgen van de onzekerheid over hun toekomst of die van hun gezin waarin de mensen verkeren.’ In de afgelopen 3 weken hebben we 178 consulten geboden voor onder meer diarree, hoge bloeddruk, diabetes, psychiatrische klachten en astma. De meeste patiënten hadden ademhalingsklachten en huidaandoeningen die te maken hadden met de overbevolkte omstandigheden in het kamp. 58% van de consulten was voor kinderen jonger dan 15 jaar.

Droste sprak kortgeleden met een 15-jarige die met z’n familie in het kamp verblijft. ‘Hij vertelde dat ze bij de grote groep willen blijven, omdat ze bang zijn voor aanvallen of ontvoering. In de groep blijven geeft een vorm van veiligheid.’

In een andere grensplaats, Reynosa, werken we in het opvangcentrum van de stad. In de eerste helft van dit jaar nam het aantal consulten dat we daar boden toe van 20 naar 35 per dag. Ook verwezen we 1.366 mensen door naar medische en psychische hulpverleners. In Reynosa is veel criminaliteit en nauwelijks opvang. Het enige opvangcentrum heeft plaats voor 180 mensen. Er verblijven er nu 400.

‘We zien vrouwen en mannen die alleen onderweg zijn, maar ook veel gezinnen’, zegt onze sociaal werker Anayeli Flores in Reynosa. ‘Ze komen aan in een stad die zo goed als geen opvangcapaciteit voor hen heeft. Ze hebben enorm veel doorgemaakt op hun reis. We horen verhalen over afpersing, mishandeling en pogingen tot ontvoering. Hun situatie is erg onveilig.’

We werken sinds 2017 in Tamaulipas. We hebben er een groot gezondheidszorgproject en verzorgen medische en psychische zorg en sociaal werk op een aantal punten langs de grens, onder meer in een ziekenhuis, drie opvanglocaties en een eigen kliniek.

Tussen juni 2018 en juni 2019 gaven we psychische zorg aan 2.315 asielzoekers in Reynosa en Matamoros. 45% van hen zei geweld meegemaakt te hebben. 34% was mishandeld en 19% had te maken gekregen met seksueel geweld.

In de provincie Tamaulipas komen ook mensen terecht die worden teruggestuurd uit de VS. Bij hen zien we patiënten met luchtweg- en maagaandoeningen, waarschijnlijk veroorzaakt door de koude en overbevolkte omstandigheden waarin ze werden vastgehouden voordat ze werden teruggestuurd. Ook zien we de psychische effecten van wat de mensen hebben meegemaakt op hun vlucht en tijdens hun deportatie uit de VS.

De huidige migratiepolitiek is onacceptabel vanwege de onveiligheid en het gebrek aan hulp waar mensen mee te maken krijgen. We roepen de Verenigde Staten en Mexico op om het beleid te wijzigen en hulp te garanderen voor de duizenden kwetsbare mensen die hun land zijn ontvlucht.