Venezolanen in Brazilië: 7 op de 10 patiënten is angstig of depressief

Venezuela gaat door een diepe economische, politieke en maatschappelijke crisis. Er is nauwelijks werk, terwijl de prijzen van voedsel en brandstof door het dak gaan. Veel mensen leven in onzekerheid en voelen zich onveilig door het toenemende geweld. ‘Ik heb tot nu toe niemand gesproken die er altijd van heeft gedroomd om te vertrekken naar een ander land. Het is echt een laatste redmiddel,’ zegt Michael. ‘Dagelijks hoor ik verhalen van mensen op zoek naar een veilige verblijfplaats. Het is hartverscheurend dat zij onderweg ook nog eens worden geconfronteerd met zoveel tegenslagen.’

De grens bereiken is niet eenvoudig. Er zijn geen wegen: de paden zijn geïmproviseerd. Wie op weg gaat, heeft urenlang niets te eten en kan onderweg aangevallen worden door gewapende groepen. Geregeld raken mensen elkaar kwijt. Fysiek en mentaal gehavend arriveren ze in Brazilië, waar zij meteen dakloos zijn. Volgens de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM) leefden in de maand november meer dan 3.000 mensen op straat in Pacaraima, in afwachting van een verblijfsvergunning.

Onze teams bieden medische en psychologische hulp vanuit mobiele klinieken in Pacaraima en Boa Vista. Volgens de Braziliaanse wet heeft iedereen recht op toegang tot openbare gezondheidsdiensten, maar de diensten zijn overvol en beperkt beschikbaar. Onze teams behandelen veel mensen met luchtweg- en gynaecologische infecties. Intussen stellen we bij 69% van de patiënten depressieve klachten vast. De belangrijkste oorzaken zijn het verlaten van huis en haard, het kwijtraken van gezinsleden en het ervaren van geweld.

We zien het aantal patiënten duidelijk toenemen sinds een deel van de landsgrenzen weer open is. In juli 2021 is deze coronaversoepeling ingegaan. In de 3 maanden na de heropening hebben onze teams meer consulten gehouden dan de 6 maanden daarvoor, maar liefst 14.551. Mensen hebben vaak geen andere opties. ‘Dit is de enige kliniek waar ik terecht kan,’ vertelt Alejandra*. ‘Toen ik hier arriveerde sliep ik op een kartonnen doos. Toch is alles beter dan in Venezuela.’ Onze teams spreken dagelijks mensen met eenzelfde verhaal als Alejandra. We roepen de Braziliaanse overheid op om migranten in Pacaraima en Boa Vista daadwerkelijk een kans op een beter leven te geven. Beginnend met onderdak en toegang tot basisvoorzieningen.