Samos: de opening van een ‘gevangeniskamp’

Het nieuwe, sterk gecontroleerde kamp heeft plaats voor circa 3.000 mensen. ‘Mensen die op de vlucht zijn voor geweld en conflicten. Zij hopen op bescherming van Europa, maar worden hier alleen maar verder ontmenselijkt,’ vertellen onze psychologen op Samos. De afgelopen maanden zien onze teams de mentale toestand van patiënten verslechteren. Een ruime meerderheid heeft zelfmoordgedachten. Voor onze psychologen is het soms lastig de juiste woorden te vinden. ‘Wat zeg je tegen een jongen die geen misdaad heeft begaan, maar toch wordt opgesloten?’

De hierboven genoemde jongen is 19 jaar en gevlucht uit Mali omdat hij thuis werd mishandeld. Zijn reis naar Europa begint vol hoop, maar strandt in Griekenland met extreme frustraties. Als onze psychologen hem vragen wat hij nodig heeft, antwoordt hij: ‘Mijn vrijheid. Tot nu toe was ik een vluchteling, nu ben ik een gevangene.’

Ook Felicite* krijgt hulp van onze psychologen op Samos. Haar genitaliën zijn verminkt, waarna ze op haar 14e is uitgehuwelijkt aan een dertig jaar oudere man, die haar jarenlang fysiek en seksueel heeft mishandeld. Felicite is erkend slachtoffer van mensenhandel. Ze verblijft al twee jaar op Samos. Omdat haar asielaanvraag al twee keer is afgewezen, heeft ze geen recht op basisvoorzieningen in het kamp zoals voedsel. ‘Zal ik verhongeren?’ vraagt ze zich terecht af.

*Naam gefingeerd

Onze teams schamen zich voor het Europese migratiebeleid, dat met de opening van het kamp lijkt te escaleren. ‘De waarden die Europa beweert te hebben, lijken niet te gelden voor onze patiënten op Samos,’ vinden onze psychologen. We doen er alles aan om medische en psychologische zorg te blijven bieden. We verzoeken Europa en Griekenland dringend om te zorgen voor waardige asielprocedures. Er moeten een alternatief komen voor dit kamp, dat traumatische gevolgen heeft voor reeds getraumatiseerde mensen.