Coup Myanmar: onze teams werken door en bieden hulp

We doen wat we kunnen om de risico’s en problemen met het bereiken van plekken voor onze medewerkers en onze patiënten te beperken. Voor ons staat het bieden van medische zorg voor onze patiënten voorop. Hulp die onpartijdig is, los van leeftijd, geloof of politieke overtuiging. Hulp aan mensen die in de meest kwetsbare gezondheid verkeren. Wij doen onze best om onze medische zorg voort te kunnen zetten zolang dit mogelijk is als het gaat om de toegang en andere omstandigheden.

28 februari was een van de meest gewelddadige dagen in Myanmar sinds de militaire coup van begin februari. Er zijn minstens 18 doden gerapporteerd. Diezelfde dag heeft ons noodhulpteam in Yangon, de grootste stad van Myanmar, onderzocht welke hulp er nodig is op de plaatsen waar de protesten zijn. Ook hebben zij ziekenhuizen in deze stad en andere plaatsen waar we projecten hebben, van medisch materiaal voorzien.

Ook in andere plaatsen zijn er gewonden. In onze klinieken in Lashio, in Oost-Myanmar, hebben onze teams vier mensen behandeld met lichte verwondingen als gevolg van de protesten. En in Dawei, in het zuidoosten van Myanmar, hebben de afgelopen dagen gewelddadige confrontaties plaatsgevonden. Hier zijn ook mensen bij omgekomen. Onze teams helpen burgerinitiatieven met medische voorraden en eerstehulpkits. In onze klinieken bereiden ze zich voor op het verzorgen van meer gewonden.

Een grote zorg van onze teams is dat hiv-patiënten in het gedrang komen doordat de openbare gezondheidszorg sterk vastloopt. Zo zien we steeds meer en meer mensen met hiv naar onze klinieken terugkeren voor een nieuwe medicijnenvoorraad en medische zorg. Zij zijn sinds vorig jaar onder behandeling van het landelijke aidsprogramma van het ministerie van Gezondheid en Sport. Daarvoor werden zij door onze teams in onze klinieken behandeld. Het landelijke aidsprogramma, het NAP, functioneert nu niet.

Een andere grote zorg is dat veel openbare ziekenhuizen in Myanmar gesloten zijn. Voor onze teams is het daardoor moeilijk om een groter ziekenhuis te vinden om patiënten voor specialistische zorg onder te brengen.

Op dit moment kunnen wij ons werk in Rakhine-staat voortzetten. Maar uitval van medische zorg zal met name de Rohingya minderheidsgroep treffen, vooral de mensen die gevlucht zijn en in kampen leven. Want deze groep wordt al tientallen jaren verwaarloosd, gediscrimineerd, geweld aangedaan en vervolgd.