Crisis in Mali
De crisis in Mali begon in 2012. Toen bezetten gewapende groepen het noorden van Mali. Sinds 2015 is het conflict verplaatst naar het midden van Mali. Daar hebben de mensen te maken met instabiliteit en veel geweld. Ook zijn er lokale conflicten tussen boeren en nomadische groepen.
Wegen onveilig
Voor bewoners van het gebied is het vaak onveilig om de weg op te gaan. Daarom is het heel moeilijk voor mensen om medische hulp te krijgen wanneer ze dat nodig hebben.
‘We hebben geen gezondheidswerkers in ons dorp,’ vertelt Ousmane. Hij is met zijn vijfjarige zoon Soumilia naar ons ziekenhuis in Douentza gekomen. Soumalia wordt nu behandeld voor een ernstige vorm van malaria. ‘We zijn met een kar hierheen gekomen.’
Veel hulporganisaties hebben het gebied verlaten
Door het geweld en de onveiligheid hebben veel medische organisaties en hulporganisaties hun activiteiten afgebouwd of het gebied volledig verlaten. Met name op het platteland, want daar is het conflict het hevigst.
21.000 consulten
Wij werken sinds 2017 met onze teams in de stad Douentza om ervoor te zorgen dat mensen toch ergens terecht kunnen voor gratis gezondheidszorg. Veel patiënten hebben bij aankomst in het ziekenhuis al zeer ernstige klachten. ‘Door de onveiligheid durven mensen vaak pas te reizen als de toestand van de patiënt heel zorgelijk is,’ zegt Badamassi Abdrahimoune, coördinator van onze projecten in Douentza. ‘Het is vaak lastig om deze patiënten te behandelen. Simpelweg omdat ze te laat naar het ziekenhuis komen.’ In het gebied hebben we daarom nu ook drie gezondheidscentra geopend in de plattelandsgebieden. Hier hebben we in een half jaar meer dan 21.000 consulten afgenomen.
Mobiele klinieken
We gaan ook op pad met mobiele klinieken. Bijvoorbeeld naar het dorp Diafarabé. Hier wonen nu honderden ontheemden sinds een gewapende aanval op het dorp Mamba. Naar verluidt zijn 11 mensen gedood tijdens deze aanval.
'Gewapende mannen kwamen naar ons dorp'
Kassé Tiouté is ook naar Diafarabé gevlucht. Ze herinnert zich de aanval in november nog goed: ‘Op een dag kwamen gewapende mannen naar het dorp en doodden 11 mensen. Veel mensen vluchtten onmiddellijk. We renden naar Diafarabé. Ik was met mijn kind, mijn schoonmoeder en mijn zussen. We werden allemaal ziek. Ik ben nog steeds bang door wat we hebben meegemaakt. ’s Nachts komen de beelden weer aan me voorbij. Ik wil niet meer terug naar mijn dorp.’
Uitdagingen blijven enorm
In de toekomst blijven de humanitaire uitdagingen in de regio enorm. Wij zetten alles op alles om de mensen in het conflictgebied medische hulp te geven.