Waarom is de klimaatcrisis een gezondheidscrisis?

• We zien patiënten met malaria en dengue in gebieden waar deze ziekten voorheen niet bestonden. Door het veranderende klimaat is het leefgebied van deze muggen uitgebreid.
• Ook cholera verspreidt zich in nieuwe gebieden, omdat de ziektekiemen kunnen overleven in warmer wordend water.
• Zowel waterschaarste als overstromingen leiden tot mislukte oogsten, met honger en ondervoeding tot gevolg, vooral onder kinderen.
• Periodes van uitzonderlijke hitte leiden onder meer tot acute uitdroging bij mensen.
• De mentale gezondheid van mensen wordt hevig beïnvloed door de gevolgen van extreme weersveranderingen, zoals het noodgedwongen moeten verlaten van huis en haard.

Het zijn vooral de meest kwetsbare mensen in lage- en middeninkomenslanden die geraakt worden door de klimaatcrisis. Terwijl zij het minst hebben bijgedragen aan deze crisis. Artsen zonder Grenzen ziet in deze landen de consequenties van hevige regens, cyclonen, droogtes, overstromingen en mislukte oogsten. Deze klimaat-gerelateerde rampen hebben niet alleen grote directe gevolgen voor de gezondheid van een groeiende groep mensen. De consequenties reiken verder. Sommige gebieden raken permanent onbewoonbaar en mensen zullen steeds vaker hun thuis moeten verlaten. Er ontstaan conflicten over schaarse bestaansmiddelen, waardoor opnieuw mensen opgejaagd zullen raken. Samenlevingen raken ontwricht. Bestaande gezondheidsstelsels komen daarmee onder druk te staan – zij kunnen nu al in veel gevallen de benodigde zorg niet bieden. Nieuwe ziektes zullen de kop op steken en oude ziektes zullen terugkeren. Zo kan een negatieve spiraal ontstaan van ecologische verstoring, schaarste, migratie, conflict en gezondheidscrises.

We kunnen nu nog slechts vermoeden hoe ernstig de nood zal zijn naarmate klimaatverandering verder doorzet. Onze hulpverleners staat dag en nacht klaar voor mensen die medische hulp nodig hebben, ook als gevolg van de klimaatcrisis. Als medische organisatie hebben wij daarin wel een dubbele verantwoordelijkheid. We hebben immers niet alleen een taak om mensen te genezen maar ook om te voorkomen dat zij ziek worden. Met andere woorden: als de klimaatcrisis een gezondheidscrisis is, is het beperken van die crisis ook een taak voor medisch professionals. We willen onze regering daarop aanspreken. Ook kijken we naar onszelf. We hebben de ambitie om onze CO2-uitstoot in 2030 met 50% te verminderen ten opzichte van 2019. Wij hebben het Klimaathandvest voor humanitaire organisaties ondertekend en waren aanwezig bij de Conference of Partners (COP26) in Glasgow. Ook liepen we mee met de Klimaatmars in Rotterdam.