'We zitten overvol'
‘Infecties, huidproblemen, longontstekingen: we zien het allemaal bij baby's en kinderen,’ vertelt kinderarts Mohammad Abu Tayyem vanuit het Nasser-ziekenhuis in Zuid-Gaza. Daar worden dagelijks meer dan 300 kinderen behandeld. ‘Voor de oorlog hadden we deze problemen ook, maar nu is het veel erger. We zitten overvol.’
Luchtweginfecties op de loer
De cijfers zijn zorgwekkend. Alleen al tussen juni en oktober 2024 zagen onze teams 168 pasgeboren baby's met luchtweginfecties, en meer dan 1.200 kinderen tussen de één en vijf jaar. 459 kinderen hadden longontsteking.
Winterweer zorgelijk
De winter maakt de humanitaire crisis in Gaza nog nijpender. Tienduizenden gezinnen hebben door bombardementen hun huis verloren en leven onder een stuk zeil in overvolle vluchtelingenkampen of zelfs buiten, zonder verwarming of bescherming tegen de kou. Ook hebben ze nauwelijks schoon water of toegang tot sanitaire voorzieningen.
Door de slechte leefomstandigheden lijden steeds meer kinderen aan longziekten zoals bronchitis. ‘Ik heb geen luiers meer,’ vertelt Yasmin, wiens zoon wordt behandeld door onze teams in het Nasser-ziekenhuis. ‘Sterker nog, ik heb geen fatsoenlijke kleding voor hem. Ik moet een plastic zak gebruiken, waardoor hij wordt blootgesteld aan van alles en nog wat.’
Geef medische hulp aan mensen in nood
Met verbijstering zagen we dit jaar hoe oorlog talloze levens verwoestte. Mensen zijn gewond, kinderen ondervoed of ernstig ziek. Zij hebben dringend medische hulp nodig. Jij kunt een pakket met medische hulpgoederen sturen. Help je mee?
Kinderen extra kwetsbaar
Kinderen zijn extra kwetsbaar omdat ze nog in de groei zijn, vertelt Abu Tayyem. ‘Het is een ontzettend moeilijk tijd. De oorlog duurt al meer dan een jaar. Kinderen worden extra zwaar getroffen.’ De reden: er is een groot tekort aan voedzaam eten. ‘Door een gebrek aan essentiële voedingsstoffen hebben kinderen nauwelijks immuniteit kunnen opbouwen. Het maakt ze enorm vatbaar voor allerlei infectieziekten.’
Yasmin beaamt de woorden van Abu Tayyem. ‘Mijn zoon hoest continu. Ik ben bijna altijd met hem in het ziekenhuis. Hij lacht niet, speelt niet, en drinkt geen melk. Eigenlijk slaapt hij alleen maar.’