Een catastrofe
Vanaf half augustus zien onze teams een toename van het aantal patiënten in onze klinieken. Met minder gevechten in de straten, durven mensen weer af te reizen naar onze klinieken. ‘Onze ziekenhuizen zitten vol,’ zegt Martine in Nieuwsuur. ‘Zo behandelen we vrouwen die op het punt staan van bevallen. Ook lijden veel kinderen aan ondervoeding.’ Nu de Wereldbank de financiering van soortgelijke klinieken heeft stopgezet, ‘kan er zomaar een hele laag van gezondheidszorg wegvallen. Een catastrofe.’
Indicatoren dat het niet goed gaat
Het gezondheidssysteem van Afghanistan is al jaren kwetsbaar. Als de financiering van zo’n 2.000 ziekenhuizen dan wegvalt, ‘heeft dat afschuwelijke resultaten voor de Afghaanse bevolking die gezondheidszorg nodig heeft,’ vertelt Martine. 'We zien nu dat er heel veel mensen van verder weg komen dan normaal. Dat zijn allemaal indicatoren dat het niet goed gaat. We horen van collega’s van publieke ziekenhuizen dat ze maanden geen salaris hebben gehad. En dat hun apotheken bijna leeg zijn.’
Een ziekenhuis voor alle zwangere vrouwen
In deze tijd waarin de medische voorzieningen verslechteren, doen onze teams er alles aan om onze vijf projecten draaiende te houden. Ook in Khost, waar we een vrouwengezondheidsziekenhuis runnen. Het ziekenhuis is oorspronkelijk bedoeld voor vrouwen met complexe zwangerschappen. ‘Nu hebben we het ziekenhuis opengesteld voor álle zwangere vrouwen om daar te komen bevallen. Ze kunnen niet meer op andere plekken terecht.’
Acute noden van de bevolking
‘Waar het mij om gaat,’ besluit Martine haar verhaal, ‘hoe kunnen we de noden die we op dit moment zien, de acute noden van de bevolking, zo goed mogelijk beantwoorden?’ Onze teams bieden sinds 1980 medische noodhulp in Afghanistan. En onze teams blijven hulp bieden. Onpartijdig. ‘We zijn volledig gecommitteerd aan de Afghaanse bevolking,’ zegt Martine.