Tegengif voor velen onbetaalbaar

Met het plan moet de toegang tot goede, effectieve tegengiffen verbeterd worden, onder meer in landen zoals Zuid-Sudan, de Centraal-Afrikaanse Republiek en Ethiopië. In veel Afrikaanse landen moeten mensen de behandeling nu zelf betalen. Die behandeling is voor velen echter onbetaalbaar: een goed tegengif kost meer dan wat veel mensen in een jaar verdienen. Bij ernstige gevallen kunnen de behandelkosten oplopen tot ruim 160 euro. Dat leidt ertoe dat mensen vaak kiezen voor goedkopere producten van dubieuze kwaliteit – met ernstige, mogelijk fatale gevolgen.

Ontwikkeling financieringsmodel cruciaal

Goede, effectieve tegengiffen moeten daarom toegankelijk worden voor de mensen die dat acuut nodig hebben. De WHO onderzoekt momenteel welke bestaande producten daarvoor geschikt zijn en welke beschikbare producten van de markt gehaald moeten worden. Daarbij is het voor een volgende stap cruciaal dat er een internationaal financieringsmodel wordt ontwikkeld dat ervoor zorgt dat de juiste middelen betaalbaar en beschikbaar worden gemaakt.

Kans om levens te redden

De WHO, landen en internationale donoren hebben dan ook een kans om veel levens te redden. Naast het ontwikkelen van een financieringsmodel zijn ook belangrijk:

  • het opnemen van behandelingen voor slangenbeten in (inter)nationaal beleid;
  • het steunen van onderzoek en ontwikkeling van nieuwe en betere behandelingen;
  • het trainen van zorgverleners en het vergroten van bewustzijn in gemeenschappen over preventie en eerste hulp;
  • het in kaart brengen van de wereldwijde noden;
  • het toezien op de kwaliteit van producten die op de markt zijn.

Het bestuur van de WHO vergadert deze maand over een resolutie over slangenbeetbehandeling voor de World Health Assembly in mei. Het plan van de WHO en deze resolutie bieden een grote kans om in de toekomst veel onnodige sterfte te voorkomen.