Dadaab in Kenia: het voormalig grootste vluchtelingenkamp ter wereld

In 2016 wil de Keniaanse overheid eigenlijk al Dadaab sluiten. Duizenden mensen zijn toentertijd teruggekeerd naar het door oorlog geteisterde Somalië. Al snel verkeren zij in omstandigheden waarvoor ze juist zijn gevlucht. Zowel mannen en vrouwen worden slachtoffer van fysiek en seksueel geweld. Duizenden mensen zoeken opnieuw hun toevlucht in Dadaab. Sindsdien is de bereidheid om vrijwillig terug te keren naar Somalië flink gedaald. Uit ons onlangs gepubliceerde rapport "Op zoek naar waardigheid: vluchtelingen in Kenia worden afgerekend,” blijkt dat minder dan 200 mensen zich in het land wil vestigen.

Met de sluiting van Dadaab in het vooruitzicht, neemt de urgentie toe om met duurzame oplossingen te komen. ‘Kenia is jarenlang genereus geweest door honderdduizenden mensen op te vangen,’ zegt Dana Krause, landencoördinator in Kenia. ‘Nu is het tijd om samen de verantwoordelijkheid te delen.’ Uit ons rapport blijkt dat de meeste mensen zich het liefst in Kenia vestigen, een ander land heeft de tweede keuze. Onze teams roepen de Keniaanse overheid en de internationale partners op om zich te houden aan de gemaakte afspraken in 2018. Toen heeft president Uhuru Kenyatta Kenia's Refugee Bill ondertekend: dit zou de vluchtelingen moeten helpen integreren.

Vooralsnog worden beloftes nog niet nagekomen. Sterker nog: de humanitaire hulp aan de vluchtelingen wordt nu al afgeschaald. Desastreus voor de honderdduizenden vluchtelingen die verblijven in Dadaab. ‘Het is van groot belang dat vluchtelingen ononderbroken toegang hebben tot humanitaire hulp. Net zolang tot zij zekerheid hebben over hun toekomst en zelfredzaam zijn,’ zegt Jeroen Matthys, projectcoördinator in een van de drie kampen. Veel vluchtelingen hebben chronische aandoeningen zoals hiv en andere aangeboren ziekten. ‘Het sluiten van de kampen zonder een oplossing te bieden aan deze mensen, kan leiden tot een humanitaire ramp,’ besluit Matthys zijn verhaal.