1. Kwetsbare mensen in Kutupalong-kamp lopen groot risico
Door gebrek aan hygiëne, gezondheidszorg en inentingen, hebben veel mensen in Kutupalong een zwakke gezondheid. Al vóór COVID-19 vertoonde ongeveer 30% van onze patiënten hier luchtwegklachten zoals kortademigheid. Voor hen vormt het coronavirus een groot risico. Zeep en schoon water zijn er nauwelijks en fysiek afstand houden is onmogelijk. ‘Mensen zijn gefrustreerd over het advies om regelmatig hun handen te wassen. Als er zo weinig water is, hoe kan je dan de hele tijd je handen wassen?’, vertelt Richard Galpin, onze expert op het gebied van water en sanitatie in het kamp.
2. Coronamaatregelen beperken toegang tot zorg
Inwoners van Bangladesh hebben toestemming nodig om te reizen. Deze maatregel is bedoeld om verspreiding van het coronavirus tegen te gaan. Voor een bezoek aan het ziekenhuis worden uitzonderingen gemaakt. Mits je kan aantonen dat het noodzakelijk is. Voor mensen met bijvoorbeeld psychiatrische stoornissen of diabetes vormt dat een probleem. Zij kunnen kun klachten lastig aantonen. Zorgelijk, want als we hun behandeling moeten onderbreken, bestaat het risico op terugval of ernstige klachten. Het is daarom van groot belang dat iedereen de zorg blijft krijgen die nodig is.
Help mee in de strijd tegen het coronavirus (COVID-19)
3. Angst houdt mensen weg van onze klinieken
In een van onze klinieken in het Kutupalong-kamp komen normaal gesproken dagelijks tussen de 80 en 100 patiënten voor de behandeling van wonden. Veel van hen hebben chronische wonden, die om de paar dagen opnieuw moeten worden verbonden en schoongemaakt. Als dit niet gebeurt, bestaat de kans op infecties en bloedvergiftiging. Mensen kunnen hier zelfs aan overlijden. Door angst voor COVID-19 blijven mensen weg en is het aantal patiënten gedaald tot slechts 30 per dag.
4. Tekort aan beschermingsmiddelen
Net als in veel andere landen is er een enorm tekort aan bijvoorbeeld mondmaskers, beschermende jassen, brillen en handschoenen. ‘Dit heeft impact op onze hulpverlening’, zegt Muriel Boursier, onze landencoördinator in Bangladesh. ‘Het gevoel van onveiligheid en het feit dat onze teams sommige patiënten nu niet kunnen helpen, heeft veel impact op ze.’ Ook worden sommige hulpverleners bedreigd door mensen uit de gemeenschap die bang zijn voor COVID-19. En weer anderen dreigen hun huis te verliezen doordat mensen in deze tijd geen hulpverleners willen huisvesten. Een effectieve aanpak van COVID-19 is alleen mogelijk als onze teams zich veilig en gesteund voelen in hun werk.
5. Experts kunnen het land niet in
Er is een groot tekort aan experts in het land. Ongeveer een derde van onze internationale medewerkers die nodig zijn, kan het land niet inkomen. Dat komt omdat er vanwege het coronavirus geen vliegverkeer mogelijk is naar Bangladesh. Niet alleen is er tekort aan artsen en verpleegkundigen, maar ook aan managers die onze ziekenhuizen runnen. En logistieke medewerkers die ervoor zorgen dat mensen en materiaal op de juiste plek terecht komen.
Onze teams blijven hulp bieden in Bangladesh
Ondanks deze en andere uitdagingen, blijven onze teams zich hier inzetten voor de mensen in het kamp. Dagelijks bieden we medische en psychologische hulp in verschillende ziekenhuizen en hulpposten verspreid over het Kutupalong-kamp. Daarnaast zorgen onze water-en-sanitatie experts elke dag voor ruim 1,3 miljoen liter schoon drinkwater in het kamp.
We doen dit. Samen.
Een pandemie kent geen grenzen, en wij ook niet. Onze teams werken nu in meerdere landen in Europa en ver daarbuiten aan het bestrijden van het coronavirus (COVID-19).
Volg de laatste ontwikkelingen over onze hulp wereldwijd op onze Twitter. Onze teams doen er alles aan om ervoor te zorgen dat de meest kwetsbare mensen de medische zorg krijgen die zij nodig hebben.
We doen dit. Samen.