1. Zeker 1,5 miljoen mensen hebben geen huis meer
Er wordt al meer dan 10 jaar gevochten in de centrale Sahelregio, waaronder Mali, Niger en Burkina Faso. Sinds vorig jaar vinden de gevechten tussen de gewapende groepen vooral plaats in Burkina Faso. Het aantal overvallen en ontvoeringen is enorm toegenomen. In juni 2021 zijn er 160 mensen omgekomen tijdens de brute aanslag in Solhan en Tadaryat. Intussen zijn 1,5 miljoen mensen uit hun huizen verdreven. Omdat het geweld telkens plotseling oplaait, hebben mensen geen tijd om iets mee te nemen. ‘Ik heb mijn kinderen beetgepakt en toen zijn we gaan rennen,’ vertelt Salamata. ‘Op onze blote voeten hebben we 35 kilometer afgelegd. In het vluchtelingenkamp van Barsalogho is ons verteld dat veel familieleden zijn omgekomen. Ook zijn onze bezittingen verwoest. Waarschijnlijk kunnen we nooit meer terug naar ons dorp.’
Familieleden zijn omgekomen en onze bezittingen verwoest. Waarschijnlijk kunnen we nooit meer terug naar ons dorp.Salamata
2. Voedsel en water raken op
Het verliezen van huis en haard betekent vaak ook: het kwijtraken van vee en akkers. Met zoveel mensen die afhankelijk zijn van landbouw en veeteelt om hun gezin te voeden, maken onze teams zich grote zorgen. Er is steeds minder voedsel en water beschikbaar in Burkina Faso. Dit komt ook door de klimaatcrisis: het regent nauwelijks en de droogte is allesvernietigend. Met name in de vluchtelingenkampen zijn de voorzieningen schaars. Mensen vertellen ons dat ze kilometers moeten lopen naar het dichtstbijzijnde waterpunt. Daar moeten ze vervolgens tot 6 uur wachten tot ze aan de beurt zijn om te drinken, koken of wassen. Onze teams hebben waterpunten geboord om voor extra drinkwater te zorgen. Ook delen we voedsel uit en behandelen we kinderen met ondervoeding.
3. De fysieke en mentale impact is enorm
Onze medische teams behandelen niet alleen patiënten met fysiek letsel: we zien steeds meer mensen lijden onder de psychologische impact van hun ervaringen. Zij hebben familieleden voor hun ogen vermoord zien worden, hun huizen en gewassen platgebrand en bezittingen en levensonderhoud vernietigd. Noodgedwongen leven mensen nu in overvolle vluchtelingenkampen, waardoor zij worden blootgesteld aan allerlei ziektes. De slechte sanitaire voorzieningen vergroten het risico op door water overgedragen ziektes zoals cholera en diarree. Tegelijkertijd vormen de plassen water in de kampen de ideale broedplaats voor malariamuggen.
4. Het bereiken van het ziekenhuis is een uitdaging
De onveilige situatie weerhoudt mensen ervan om de reis naar het ziekenhuis te maken. Andersom kunnen onze teams door het geweld moeilijker reizen naar de getroffen gebieden. Medewerkers van hulporganisaties lopen steeds meer risico om aangevallen of ontvoerd te worden. Er zijn ambulances gestolen en gezondheidsinstellingen vernield. Op sommige wegen zijn explosieven verstopt, wat reizen levensgevaarlijk maakt. Volgens het ministerie van Volksgezondheid hebben zeker 357 gezondheidsinstellingen de diensten beperkt of zelfs al de deuren moeten sluiten vanwege de gevaren. In het hele land is een tekort aan medische specialisten als chirurgen, anesthesisten en verloskundigen. We houden onze projecten in Burkina Faso draaiende, bieden medische zorg waar mogelijk en delen voedsel uit. Onze boodschap richting de gewapende groepen blijft hetzelfde: humanitaire organisaties moeten veilig kunnen werken in een humanitaire crisis als deze.
