5 vragen aan onze teams in Beiroet

Krystel: 'Ik kan zeggen dat ik nog nooit zoiets op deze schaal heb gezien in mijn land. Het is heel moeilijk om te beschrijven wat er gebeurde op 4 augustus. Als ik terugdenk aan die eerste momenten herinner ik me dat er veel verwarring was. Ik was op het kantoor van Artsen zonder Grenzen, de muren bewogen en het dak stortte in. Je hoorde het geluid van schreeuwende mensen op straat, brekend glas.

Eenmaal buiten zag ik veel mensen rennen, gewonden, bloed overal en veel kapotte gebouwen. Iedereen probeerde hulp te zoeken. Je neemt contact op met je familie en vrienden om te kijken of iedereen ok is. Toen hoorde ik ook van de ingestorte ziekenhuizen en de patiënten die geëvacueerd moesten worden. Het leven van de mensen in de stad was van de ene op de andere minuut compleet anders.'

Jonathan: 'In de eerste uren na de explosie werden de ziekenhuizen in de stad overspoeld met gewonden. De meeste ziekenhuizen waren al snel door hun medische voorraden heen, overweldigd door de plotselinge toestroom van patiënten. Andere medische faciliteiten in de buurt van de haven zijn compleet verwoest of dusdanig beschadigd dat patiënten noodgedwongen zijn overgebracht naar nog functionerende ziekenhuizen elders. '

Emmanuel vult aan: 'De ziekenhuizen konden de duizenden gewonden simpelweg niet aan en kunnen ze niet allemaal tegelijk behandelen. We hebben daarom gelijk de operationele capaciteit in een van onze ziekenhuizen vergroot om de druk op de ziekenhuizen in de stad te verlichten.'

Jonathan: 'Een aantal van onze collega’s zijn direct na de explosie naar ziekenhuizen en klinieken gegaan om de helpende hand te bieden.'

Jonathan: ' In de directe nasleep van de ramp hebben onze teams klinieken en ziekenhuizen voorzien van eerstehulpkits en medische benodigdheden als medicijnen en chirurgische maskers. Meer medische apparatuur en materialen zijn onderweg.

Een speciaal noodhulpteam brengt op dit moment de meest dringende noden in kaart. Wat we zien is dat veel gewonden in de omgeving van de explosie nog niet de medische hulp krijgen die zij nodig hebben. We onderzoeken of we mobiele klinieken kunnen inzetten om ook deze mensen te bereiken.'

Emmanuel: 'De situatie in de stad is nog steeds catastrofaal.'* Jonathan: 'Er zijn een overweldigde hoeveelheid mensen met oppervlakkige wonden die maar met moeite toegang krijgen tot medische hulp.'

Emmanuel: 'De situatie in Libanon was al kritiek voor deze explosie. Het aantal mensen met COVID-19 was aan het toenemen in de laatste weken. Sommige ziekenhuizen zaten al tegen hun maximale capaciteit aan door de toename van het aantal patiënten. De explosie heeft ervoor gezorgd dat een al moeilijk situatie is verworden tot complete chaos.'

*De inwoners van Libanon hebben te maken met een diepe economische crisis en een toename van het aantal COVID-19 patiënten.

Hanadi: 'In de wijken Mar Mihael en Gemmayze gaan we van deur-tot-deur met een speciaal team om de noden van de mensen in kaart te brengen. We zijn in totaal met 15-16 teamleden, verdeeld in kleine groepjes brengen in kaart wat de mensen nodig hebben.

Denk daarbij aan medicijnen zoals insuline. Ook vragen we de mensen over hun verwondingen en hoe wij kunnen helpen. Heel veel van de mensen die wij spreken hebben extra hulp nodig. Van medicijnen tot de toegang tot schoon drinkwater. We brengen het allemaal in kaart en bepalen hoe we snel en effectief op de beste manier kunnen helpen.'

Na het interview kwam het bericht door dan onze teams de hulp in de stad hebben uitgebreid. In Mar Mihael, een van de zwaarst getroffen wijken van de stad, hebben onze teams een medische noodhulppunt opgezet. Mensen met chronische ziekten kunnen hier hulp krijgen en gewonden die nog geen medische aandacht hebben gekregen kunnen hier ook terecht. In dezelfde wijk zijn er 4 watertanks geïnstalleerd en hygiënekits uitgedeeld. Ook gaat er een team van psychologen van deur-tot-deur om ondersteuning te bieden voor wie dit nodig heeft.